Θελουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία και οχι θερμοκήπια με μαθητές φυτά

Θελουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία και οχι θερμοκήπια με μαθητές φυτά

 Χωρίς τους εκατοντάδες μαθητές από σχεδόν όλα τα σχολεία του Βόλου, η σημερινή απεργιακή συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ θα ήταν ένα δράμα, καθώς η προδοτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία με τις 48ωρες απεργίες χωρίς προοπτική οδηγεί τους κλάδους των εργαζομένων που μπήκαν στον αγώνα σε αναδίπλωση την ώρα που ξεκινάνε να έρχονται τα ονόματα των εργαζομένων που απολύονται (κινητικότητα).

Με κεντρικό σύνθημα “Εσείς που τώρα κοιτάτε την πορεία, ελάτε να παλέψουμε για δωρεάν παιδεία” και πολλά αντιφασιστικά συνθήματα για τη στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η σημερινή μαθητική πορεία δείχνει ότι παρά τη πιθανή υποχώρηση του απεργιακού μετώπου, η καπιταλιστική κρίση χρεοκοπεί σχολεία, νοσοκομεί, διαλύει τη ζωή των ανθρώπων και το κυριότερο αφήνει τη νέα γενιά με το μέλλον του δούλου.

Δημοσιεύουμε κείμενο μαθήτριας που διαβάστηκε στο τέλος της κινητοποίησης στη καθιστική διαμαρτυρία των μαθητών έξω από το δημαρχείο του Βόλου.

Μαθητές από όλα τα σχολεία του Βόλου συγκεντρώθηκαν σήμερα για να εκφράσουν την οργή τους για τη κατάρρευση του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά και για την δολοφονία ενός ακόμα αθώου συνανθρώπου μας, του εργάτη και τραγουδοποιού Παύλου Φύσσα, που είχε την ατυχία να πέσει θύμα μέσα στα χέρια των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου που εκτελούν τις εντολές της κυβέρνησης και των υπηρεσιών ασφαλείας του κράτους,

Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε όλοι στα όρια της αντοχής μας καθώς παρακολουθούμε το κράτος να επιτίθεται στις ζωές μας με όλα τα μέσα και από όλες τις πλευρές.

Πρώτα ήρθε η οικονομική κρίση, που άφησε χιλιάδες άνεργους κρεμασμένους στα χρέη τους, έπειτα βλέπαμε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτο και ν΄αφήνουν τους γονείς μας άνεργους, συνεχώς τα πράγματα αλλάζουν προς το χειρότερο και όμως τα μεγάλα κεφαλιά συνέχιζαν να δίνουν υποσχέσεις στο λαό που δεν είδαμε ποτέ να πραγματοποιούνται!!

Πόσοι από μας βρέθηκαν στο περιθώριο χωρίς καμία βοήθεια, χωρίς δύναμη να σταθούν στα πόδια τους; Σκεφτείτε πως αν δεν έχει συμβεί ακόμα σε εσάς τους ίδιους σίγουρα το είδατε να γίνεται σε κοντινούς σας ανθρώπους η έστω γνωστούς. Μετά ίσως να πάρετε εσείς σειρά. Κανείς στο τέλος δεν πρόκειται να γλυτώσει.

Αφού άφησαν μια ολόκληρη χώρα να βουλιάξει στο βούρκο, έσκασαν και τη βόμβα για την καταστροφή της δημόσιας εκπαίδευσης. Δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε, το βλέπαμε.

Το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας αντιμετώπιζε ήδη πολλαπλά προβλήματα, αλλά τώρα βρίσκεται στα πρόθυρα εξαφάνισης. Κατάργησαν ειδικότητες στα επαγγελματικά λύκεια και από στιγμή σε στιγμή μπορεί να μας ανακοινώσουν και πως θα τα κλείσουν τελείως.

Δεκάδες καθηγητές αυτή τη στιγμή είναι άνεργοι, χωρίς να μπορούν να κάνουν κάτι γι αυτό, εκτός από το να αγωνιστούν.

Χιλιάδες μαθητές δεν μπορούν να παρακολουθήσουν και να φοιτήσουν σωστά στα σχολεία τους, είτε βρίσκονται σε γενικά είτε σε επαγγελματικά λύκεια, είτε είναι ακόμα στην υποχρεωτική εκπαίδευση.

Δεχόμαστε επιθέσεις από παντού και όμως πολλοί από εμάς καθόμαστε ακόμα αμέτοχοι δίνοντας ακόμα δικαιολογίες για την αδιαφορία μας προς την όλη κατάσταση.

Οι περισσότεροι λένε πως δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε βγαίνοντας στο δρόμο ή απεργώντας. Και όμως έχουμε!

Αρκεί να το κάνουμε ενωμένοι.

Αυτή τη φορά όλοι μαζί, ανεξάρτητα από το χρώμα μας, την ιδεολογία μας, η οτιδήποτε άλλο βάζουμε στη μέση για να διαχωριστούμε.

Ενωμένοι απέναντι σε όλους όσους μας καταστρέφουν ή μας δολοφονούν. Από τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο μέχρι τον Παύλο Φύσσα.

Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να παραλύσουμε τα πάντα, να τους δείξουμε τη δύναμη μας και τη θέληση μας να διεκδικήσουμε όλα όσα μας αξίζουν και που δεν μας πρόσφεραν ποτέ!

Πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να τους αφήνουμε να μας φέρονται σαν πιόνια στα παιχνίδια τους, να ανοίξουμε τα μάτια μας. Αυτή είναι η πραγματική δημόσια δωρεάν εκπαίδευση.

Αν συνεχίσουμε να μένουμε άπραγοι και τους αφήσουμε να συνεχίσουν να γκρεμίζουν το μέλλον μας, τότε δίκαια τόσα χρόνια μας συμπεριφέρονται σαν ρομπότ που τα ποτίζουν συνέχεια με ψέματα για να μεγαλώσουν και να ζήσουν μια μίζερη ζωή μέσα στο άγχος, στα νεύρα και στη θλίψη.

Θα είμαστε αιώνια καταδικασμένοι να ζούμε έτσι, μέχρι να αποφασίσουν να μας στερήσουν και την ίδια τη ζωή.

πηγή: Ο ΕΡΓΑΤΗΣ